Interaktywny model referencyjny narzędzi informatycznych z zakresu hiperautomatyzacji

Zgodnie z chińskim przysłowiem "Jeden obraz wart więcej niż tysiąc słów". Dlatego postanowiłem poeksperymentować i zwizualizować model referencyjny dotyczący narzędzi informatycznych z zakresu hiperautomatyzacji.

Przy czym hiperautomatyzacja jest to zastosowanie kombinacji narzędzi informatycznych z zakresu automatyzacji procesów biznesowych, wzbogaconych - wszędzie tam gdzie jest to możliwe i zasadne - o mechanizmy uczenia maszynowego (szerzej: sztucznej inteligencji), mające na celu wzmocnienie zdolności realizacyjnych i efektywności pracowników.  Analitycy z firmy Gartner umieścili hiperautomatyzację na pierwszym miejscu wśród strategicznych trendów technologicznych na rok 2020. Również w latach 2021 u 2022 trend ten został przez nich zaliczony do jednego z najistotniejszych.

Jednocześnie model referencyjny to wzorcowy (stanowiący punkt odniesienia) układ określonych elementów (np. procesów, usług, itp.), ułatwiający zrozumienie istotnych powiązań między tymi elementami. Jest on wykorzystywany jest jako podstawa opracowania wspólnej semantyki dla sprawnej komunikacji w wybranym środowisku i podjęcia działań edukacyjnych, a następnie wdrożeniowych (opracowanie własne na podstawie: Encyklopedii Zarządzania). 

Tak więc model referencyjny dotyczący hiperautomatyzacji ma odpowiedzieć na pytanie: co się mieści w tym pojęciu, jakie klasy rozwiązań ono obejmuje (aby nie było tylko pustym pojęciem marketingowym, nadużywanym przez sprzedawców).

Przygotowałem wizualizację modelu referencyjnego do hiperautomatyzacji w dwóch narzędziach.

Pierwsze z nich to Flourish Studio. Wystarczy kliknąć na poszczególne składowe (prostokąty) diagramu poniżej, aby zobaczyć z czego składają się poszczególne kategorie hiperautomatyzacji.

W drugiej kolejności postanowiłem zastosować narzędzie Foamtree polskiej firmy z Poznania - Carrot Search. Jest to biblioteka JavaScript pozwalająca na wygenerowanie tzw. diagramów Woronoja (umożliwia on specyficzny podział płaszczyzny na części (komórki), w taki sposób że każdy punkt położony wewnątrz danej komórki leży bliżej węzła, znajdującego się w tej komórce, niż jakiegokolwiek innego węzła sieci). Efekt zastosowania Foamtree można zobaczyć poniżej. Daje on ciekawsze (jak dla mnie efekty wizualne od Flourish Studio, ale gorzej działa na urządzeniach mobilnych).

Legenda: 

• Kliknięcie dwa razy - rozwinięcie komórki/części Woronoja.
• Esc - wycofania kliknięcia/zamknięcie komórki/części Woronoja.